..*~~~~~~~*..

بیشتر ما آدمهای دقیقه نودیم
قدر خوبیِ کسی که عاشقمان بود
را وقتی میفهمیم که چمدان به دست میرود
دقیقه نود یاد کارهایی که می‌توانستیم بکنیم و نکردیم می‌افتیم
دقیقه نود یاد حرف‌ها و کارهایی می‌افتیم که حالا بخاطر گفتن و انجام دادنشان پشیمان هستیم
امّا زندگی بازی فوتبال نیست
که در وقت‌های اضافی از روی شانس گل بکاریم. زندگی در همین لحظه دوست داشتن است
بخشیدن و دل کندن و مرهمِ روی زخم بودن را به لحظه بعد نگذاریم
دل خوش نکنیم به دقیقه نود، دل خوش نکنیم به وقت‌های اضافه
دلِ شکسته، عشقِ دیده نشده یک عمر هم کم است که مثل روز اولش شود

o*o*o*o*o*o*o*o
طول کشید تا فهمیدم دنیا همین است یک اجتماع نقیضین
خوبی و بدی شادی و غم و تمام تناقضات را در دل خود جای داده چاره ای جز سازگاری و کنارآمدن نیست
من بزرگ شدم و فهمیدم که تنها ناجی جهانم خودم هستم
خودم هستم که می توانم به آرزوهای خیالیم رنگ واقعیت بپاشم دنیای سیاه و سفید و تکراری ام را رنگی کنم
خودم هستم که باید با تمام سختی‌ها تناقضات از دنیا بجنگم و بهترین ها را برای خودم بسازم
فهمیدم این دردها و سختی خودم را نمی کشد و  ولی جسورتر می‌کند
به حرمت آروزهای کودکی ام  قوی بودن را یاد گرفتم  به خودم قول دادم که پناه خودم باشم چشم انتظار هیچ دستی نمانم
دنیا برسانیم که من هیچ وقت تسلیم نخواهم شد
من همان کودک خیالباف بلندپرواز دیروزم
اما قوی تر، اما جسور تر

oOoOoOoOoOoO

مردی که دوستش داری را
به من معرفی کن
تا به او
عاشق تو بودن را بیاموزم
مهم نیست آن مرد
من نیستم
مهم این است
که کسی کمتر از عشق
به تو نگوید

oOoOoOoOoOoO

oOoOoOoOoOoO
تا به حال پیش آمده بخواهید تنها قدم بزنید
تنها فیلم ببینید
تنها کتاب بخوانید
و یا تنها غذا بخورید؟
اصلا تنها بودن را دوست دارید؟
چندوقت یکبار ترجیح میدهید کارهایتان را به تنهایی انجام دهید؟
کسی که نتواند تنها بماند یا دلش برای تنهاییش تنگ نشود یعنی دلش به حال خودش نمیسوزد
و کسی هم که دلسوز خودش نیست چگونه میتواند دلسوز دیگران باشد؟
یاد بگیرید در تنهایی از پس خودتان بربیایید
و بیهوده پایبند روابط غلط با دیگران نباشید
یاد بگیرید که دلتان به حال خودتان بسوزد
‌

oOoOoOoOoOoO
امیرمسعود ضرابی

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

مرا میشناسی ؟

من همان دختری هستم که خودش را بغل میکند

همانی که وقتی کسی میگوید خیلی خلی با لبخند میگوید به خل بودنم افتخار میکنم

من همان دختر بچه ای هستم که گیاه و دار و درخت رو از آدما بیشتر دوست داره و اگه برگ یا میوه ی اون ها رو بچینه ازشون عذر خواهی میکنه

همانی که توی خیابان به همه لبخند میزنه نه لبخندی از سر غرور ، لبخندی که ذره ای شادشون کنه

کسی که خودش را دیوانه ترین آدم دنیا میدونه اما عاشق خودشه

مرا دیده ای ؟

همانی که یه بخش خوب تو همه ی آدم ها میبینه

همان که وقتی فیلم میبینه با شخصیت هاش حرف میزنه و انگشتش رو روی چشم های شخصیت های منفی میزاره و میگه کور شی

همانی که
بزرگ ترین آرزو هایش پرواز و داشتن یه خونه ی شکلاتیه

همانی که برعکس اکثر مو فرفری ها عاشق پیچ و تاب موهاشه و از عینکی بودن راضیه راضیه

همان که میتونه همیشه مشکی بپوشه و آهنگ های غمگین گوش بده و تو خودش باشع اما لباساش همیشه روشنه و با آهنگ هاش میخونه و قر میده

کسی که اگر روزی دیوانه بازی در نیاره میمیره

راستش من هم نه خودم را میشناسم و نه خودم را دیده ام فقط میدانم

دیوانه بودنم را با تمام وجود دوست دارم

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

از وقتی که فرهان عوضی اون حرفا رو بهم زد
درگیری ذهنی شدیدی پیدا کرده بودم

ترسی ازش نداشتم ولی نمیدونم چرا مدام دلشوره داشتم
انگار یکی چنگ میزد تو دلم نگاهی به روسری آبی که خریده بودم انداختم، برای جلوه بود عطیه میگفت رنگ آبی خیلی دوست داره امیدوار بودم که خوشش بیاد

ساعت روی طاقچه سه و ربع بعد از ظهر رو نشون میداد یه ربع دیگه شیفت کاری میرانی بود تا فردا صبح

از خونه زدم بیرون و به نزدیک ترین گلفروشی رفتم، یه شاخه رز آبی هم خریدم و دِ برو که رفتیم به کوچشون که رسیدم با چندتا ماسه که تو مشتم بود به شیشه زدم مدتی گذشت که پنجره باز شد و با استرس نگاهی به اطراف انداخت با نیش باز گفتم

نترس رفته

لبخندی زد که دنیام به قشنگی گلهای پامچال شد

جلوه: سلام چطوری؟

سلام به روی ماهت به دو چشمون سیاهت

گلی رو که خریده بودم به سمتش گرفتم و سرمو کمی خم کردم

تقدیم به شما

چند ثانیه چیزی نگفت بعد با یه نگاه خاص و لبخند عمیقی گل رو گرفت
پاکتی که روسری رو گذاشته بودم داخلش رو هم دادم دستش

اینم مال توئه

پا کت رو گرفت و با کنجکاوی داخلش رو نگاه کرد با حالت عجیبی روسریو از توش بیرون کشید چیزی نگفت فکر کردم خوشش نیومده اما گوشه هاشو به هم نزدیک کرد و تا زد و بالای روسری کوچیکش انداخت رو سرش
خدایا چرا من اینجوری میشم؟ اینی که اومده تو گلوم نبض میزنه قلبمه؟ چرا احساس میکنم از تو چشمام پروانه میزنه بیرون؟

صورت سفیدش مثل خورشید توی آسمون آبی و صاف میدرخشید وقتی به خودم اومدم که خندون دستاشو مقابل صورتم تکان داد

کجایی بابا الووو؟

نگاهم اینبار النگوهای شیشه ایشو شکار کرد که با هر تکانی میدرخشیدن و صدای دلنشینی میدادن با لبخند گفت

خیلی ممنون اردلان، خیلی خوشکله دوسش دارم

تو دلم گفتم منم تو رو دوست دارم اما جواب دادم

قابلتو نداره

با ترس نگاهی به اطراف انداخت

اردلان مامانم رفته خونه عطیه اینا قرعه کشی الانه که بیاد بهتره زود بری

مغموم سرمو تکان دادم

باشه تو برو تو منم الان میرم

پنجره رو که بست منم غمگین راهمو به سمت خونه کج کردم غافل از اینکه دست بیرحم تقدیر چه خوابها که برام ندیده
چرا که بعدها باز هم مچ منو گرفتن ولی با این تفاوت که مادر جلوه منو موقع حرف زدن باهاش دید

کار بیخ پیدا کرده بود طوری که ننه بانو هم اومد روی کار و با گیس گرو گذاشتن وساطت منو کرد
کماکان پدرم چیزی نمی دونست همه چهار چشمی حواسشون بهم بود که دست از پا خطا نکنم

نزدیک به بیست روز جلوه رو ندیدم و این برای من یعنی مرگ تدریجی، بیحوصله و بداخلاق شده بودم با هیچ کی حرف نمیزدم همش تو خودم بودم فقط این بین ممنونِ عطیه و امین بودم که شده بودن رابط بین من و جلوه

مثل اینکه اونم حال روز خوبی نداشت و پدر و مادرش حسابی بهش گیر میدادن
دیگه خسته بودم میخواستم صبر کنم تا آبها از آسیاب بیوفته برم با جلوه حرف بزنم

ادامه دارد


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥


پنجره | قسمت اول ◄
پنجره | قسمت دوم ◄
پنجره | قسمت سوم ◄
پنجره | قسمت چهارم ◄
پنجره | قسمت پنجم ◄
پنجره | قسمت ششم ◄
پنجره | قسمت هفتم ◄
پنجره | قسمت هشتم ◄
پنجره | قسمت نهم ◄
پنجره | قسمت دهم ◄
پنجره | قسمت یازدهم ◄
پنجره | قسمت دوازدهم ◄
پنجره | قسمت سیزدهم ◄
پنجره | قسمت چهاردهم ◄
پنجره | قسمت پانزدهم ◄
پنجره | قسمت شانزدهم ◄
پنجره | قسمت هفدهم ◄
پنجره | قسمت هجدهم ◄
پنجره | قسمت نوزدهم ◄
پنجره | قسمت بیستم ◄
***
پنجره | قسمت بیست و یکم ◄
پنجره | قسمت بیست و دوم ◄
پنجره | قسمت بیست و سوم ◄
پنجره | قسمت بیست و چهارم ◄

o*o*o*o*o*o*o*o

خــــــــــــــــــدایـــــــا
لبخند دروغــکی چرا؟
خـــوب نیستــــم
گیر کرده ام در گلوی زندگــــی
کاش می توانستم راحـــت حرف بزنم
میان آدم های دنیایت..لال بودن را ترجیـح مــیدهم
وقتی کســـی نیست عمق درد پنــهان شده در حرفهایم را حـــس کند…من اعتراف میکنم کم آوردم


😔💔

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

الگوی زیبایی برای دیگران باش
سعی کن کسی که تو را می ببیند آرزو کند مثل تو باشد
از ایمان سخن نگو
بگذار از نوری که در چهره داری آن را احساس کند
از عقیده برایش نگو
بگذار با پایبندی تو؛ آنرا بپذیرد
از عبادت برایش نگو
بگذار آن را جلوی چشمش ببیند
از اخلاق برایش نگو
بگذار آن را از طریق مشاهده تو بپذیرد
از تعهد برایش نگو
بگذار با دیدن تو از حقیقت آن لذت ببرد
بگذار مردم با اعمال تو خوب بودن را بشناسند

اﺣــﺘﺮﺍﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﯿﻢ ﻭ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯿﻢ
ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺧﯿﺎﻝ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮔﺪﺍﯼ ﻣﺤﺒﺘﯿﻢ
ﻭﺍﯼ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ
ﻧﻪ ﺍﺣـــﺘﺮﺍﻡ ﺳﺮﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻧﻪ ﺗﻮﺟـــﻪ
ﮐﻨﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﻣـــﺮﺩﻡ ﺷﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﯼ
ﻓـﻘﻂ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﯽ
سکوت گورستان رامیشنوى؟
دنیا ارزش دل شکستن را ندارد ...
میرسد روزی ک هرگز در دسترس نخواهیم بود ...
خاک آنتن نمیدهد ک نمیدهد...!
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﺖ
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ غصه ﻫﺎﯾﺖ
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺭﺍ ﻧﺎﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﯼ؟
ﭘﺲ ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ
ﻋﻤﯿﻖ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺶ
ﻋﻤﯿﻖ
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ
بودن را
ﺑﭽﺶ
ﺑﺒﯿﻦ
ﻟﻤﺲ ﮐﻦ
ﻭﺑﺎﺗﮏ ﺗﮏ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯾﺖ لبخند بزن
♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
« حسین پناهی»